نهال زردآلو جهانگیری – شناسنامه دار

توضیحات

نهال زردآلو در ارقام مختلف وجود دارد که نهال درخت زردالو جهانگیری یکی از انهاست. زردالو جهانگیری رقمی متحمل به سرمای دیررس بهاره، زودرس و مناسب تازه خوری است. رقم مناسب نهال زردالو بسته به شرایط آب و هوایی، خاک و سایر عوامل مرتبط، انتخاب و کاشته می شود.

نهال زردالو جهانگیری

درخت زردالو جهانگیری رقمی آفتاب دوست و گرماپسند است و البته در برابر گرمای تابستان و سرمای زمستان مقاوم است.

میوه رقم جهانگیری بیشتر برای تازه‌خوری مصرف می‌شود. شکل میوه زردالو جهانگیری بیضوی اما نه به شکل زردآلوی قوامی است. میوه درشت و گوشت آلود درخت زردالو جهانگیری نیز جزو میوه های محبوب برخی از افراد به شمار می‌رود.

رنگ میوه رقم جهانگیری، زرد و با رسیدن میوه، قسمتی از آن نارنجی و قرمز میشود که زیبایی خاصی به آن میدهد.

پس از کاشت نهال درخت زردالو جهانگیری، مدت زمان باروری آن در حدود 4 تا 5 سال است. عملکرد درخت زردالو جهانگیری بالاست و به طور تقریبی میتوانید تا بیش از 30 تن در هکتار محصول دهد. به همین دلیل کاشت نهال زردالو جهانگیری گزینه مناسبی به شمار می‌رود.

خاک مناسب برای کاشت نهال زردالو جهانگیری، خاک شنی و لومی شکل با زهکشی مناسب و همچنین ph حدودا 5.6 است.

 درباره زردآلو

درخت زردآلو دارای برگهای خزان کننده به شکل قلب نوک تیز و به رنگ سبز روشن مایل به زرد است. جوانه های زردآلو نسبت به جوانه های سایر دانه‌دارها کوچکتربوده و برگهای انتهایی نیز به رنگ قرمز دیده میشوند که یک مشخصه برای شناسایی این درخت است.

شکوفه‌های زردآلو درشت، تک گله و دارای دنباله دراز بوده و به رنگ سفید متمایل به قرمز است. این درخت دارای گلهای مذکر و مونث است و تا ارتفاع ۵ متر می‌رسد. میوه آن گوشتی و زرد رنگ ، با طعمی مطبوع و شیرین بوده و در اواسط تابستان می رسد و به همین دلیل به آن طلای تابستان نیز می‌گویند. لازم به ذکر است که میوه درخت زردآلو بیشتر روی شاخه های یک ساله قوی دیده می شود.

هسته زردآلو صاف قهوه ای و بیضی شکل است. در داخل هسته مغز آن قرار درد که طعم آن گاهی شیرین و گاهی تلخ می باشد و دارای ۴۰ درصد روغن، مقداری پروتئین، قند و ویتامینهای آ و ث و کبالت است.

آب و هوا:

درخت زردآلو در هوای معتدل گرم بهتر از نقاط دیگر رشد می کند و در نقاط سرد باید آن را در مقابل آفتاب کاشت. درخت زردآلو در زمین‌های قابل نفوذ و گرم  بهتر از زمینهای رسی و مرطوب رشد کرده و محصول می‌دهد. نهال زردآلو در سال‌های اول رشد و بخصوص در فصل رشد به آبیاری فراوان نیاز دارند.

لازم به توضیح است که آبیاری این گیاه به روش کرت بندی نباید انجام شود زیرا هم به ریشه‌ها اجازه تنفس داده نمی شود و هم از طریق تماس مستقیمی که طوقه با آب دارد درخت را بیمار می کند .
در باغ زردآلو، فاصله بین این درختان از یکدیگر ۶ تا ۷ متر درنظر گرفته می شود. پایه های انتخابی برای زردآلو ، بادام و هلومی باشد ولی پایه زردالو مناسبتر است.

دستورالعمل فني كاشت نهال زردآلو :

1– شخم زمين:

با استفاده از گاوآهن‌هاي قلمي يا دكمپكتور زمين بايد به عمق 120 تا 130 سانتيمتر بصورت دو شخم عمود بر هم نرم وآماده شود.

2- تهيه نقشه:

براي كاشت درختان ميوه روشهاي مختلفي از جمله مربعي، مستطيلي، مثلثي و داربستي وجود دارد.

روشهاي مستطيلي و مثلثي از ديگر روش‌ها بهتر است چون در اين دو روش درختان از نورگيري بهتري برخوردار بوده و كمترين سايه اندازي را بر روي هم خواهند داشت.

از كاشتن درختان به روش مربع در مناطق سردسير بايد خوداري گردد زيرا اين روش مخصوص مناطق گرمسيري است؛ در اين روش درختان در صبح و بعد ظهر بر روي هم سايه اندازي دارند و عملكرد به شدت پائين مي آيد.

3- حفر گودال:

ابعاد گودال برای کاشت نهال زردآلو بسته به حاصلخيزي، جنس خاك و نوع درخت متغير است.

در صورت مساعد بودن شرايط خاك بهتر است ابعاد گودال به طول 50 سانتيمتر ، عرض 50 سانتيمتر و عمق 50 سانتيمتر باشد.

در اراضي داراي خاك ضعيف و سنگلاخي ابعاد گودال به طول 100 سانتيمتر، عرض 80 سانتيمتر و عمق 150 سانتيمتر در نظر گرفته مي شود.

با اين روش كشت، درختان در مدت يك سال به اندازه دو تا سه سال رشد مي كنند و در دراز مدت هيچ مشكلي براي رشد و نمو درخت بوجود نمي آيد.

درموقع حفر گودال، خاك سطح‌الارض (قسمت بالا) در سمت راست و خاك پائين در سمت چپ گودال ريخته شود.

در زمان كاشت نهال زردآلو خاك سطح الارض (كه قويتر و حاصلخيزتر است) را با كود دامي پوسيده مخلوط نموده، و اطراف نهال با آن پر خواهد شد.

4- خاك مناسب :

بطور كلي اكثر درختان ميوه طالب خاكهاي سبك (شني لومي) با اسيديته 7-6مي باشند. در صورت نامساعد بودن خاك، با انتخاب پايه مناسب مي توان مشكل را برطرف نمود. خاك هاي سنگين مناسب درختان آلو و گلابي است. در خاكهاي آهكي و شني و سنگلاخي نيز درختان گيلاس، گردو و زردآلو بهترين عملكرد را دارند.

5- انتخاب نوع درخت و رقم مناسب نهال زردآلو:

از كاشت درختان گردو، زردآلو، سيب، گلابي(ديررس)، هلوهاي زودرس (اسپرينگ تايم يا 60 روزه و زعفراني اول رس) و آلو (بخارا يا درگزي) در دشت خوداري گردد، چون در اكثر سال ها دچار سرمازدگي بهاره مي شوند.

براي كاشت درختان ميوه بهتر است حداقل از دو تا سه رقم سازگار در منطقه استفاده گردد تا گرده افشاني به بهترين نحو صورت گيرد و ريسك توليد محصول كاهش يابد.

6- تهيه و حمل نهال زردآلو:

بهتر است از خزانه هاي مورد تائيد كميته نهال استان، نهال زردآلو داراي اتيكت تهيه گردد و بصورت شكلات پيچ تا محل مورد نظر انتقال يابد و بلافاصله كشت شود. در غير اين صورت روي ريشه ها را بپوشانيده تا ريشه هاي مويي خشك نشوند.

7- آرايش ريشه و ضدعفوني نهال:

پس از حذف ريشه هاي زخمي و شكسته، با استفاده از 50 ليتر آب، 7 كيلوگرم کود دامی تازه و 300 گرم سم قارچ کش میتوان معجونی آماده کرده و ریشه های نهال رابا ان ضدعفونی کرد.

8- سر برداري نهال زردآلو:

بدون استثنا در موقع كاشت نهال بايد سَربرداري صورت گيرد تا تعادل قسمت هوايي و زميني برقرار شود. بستگي به نوع درخت سر برداري متغير است.

بطور كلي براي اكثر درختان همچون سيب، گلابي، به وآلو؛ يك متر و براي هلو و شليل 80-60 سانتيمتر وبراي گردو 120 سانتيمتر سَربرداري مناسب است.

با توجه به خالي بودن ساقه گردو جهت جلوگيري از نفوذ آب به داخل ساقه محل برش بايد با چسب پيوند پوشانيده شود.

9- جهت و ارتفاع كاشت نهال زردآلو:

براي گيرايي بيشتر، توليدكنندگان نهال پيوند را در سمت شمال مي زنند، لذا هنگام كاشت نهال بايد پيوندك در سمت شمال قرار گيرد. 

در غير اين صورت 7- 5 سال بعد، از تنه درخت صمغ خارج شده و باعث خشك شدن آن مي شود.

همچنين موقع كاشت نهال، پيوندك بايد 20-10 سانتيمتر بالاتر از سطح خاك باشد تا خفه نشود.

10- آبياري:

لازم است بلافاصله بعد از کاشت نهال زردآلو، آبياري دقيق انجام گيرد

. در صورت نبودن آب، با پا خاك اطراف نهال را فشرده تا هواي اطراف ريشه ها خارج شود و از خشك شدن نهال جلوگيري گردد.

هرس کردنِ درختِ زردآلو :

• همانندِ همۀ گیاهان، هرس کردنِ درختانِ مستقر شده برایِ سلامتِ آن‌ها مفید است. این کار به محصول دهیِ بیشتر منجر می‌شود.
• درختِ زردآلو را سالانه در اواخرِ زمستان و یا اوایلِ بهار، قبل از اینکه رشدِ درخت در سالِ جدید آغاز شود، هرس کنید.
• ابتدا شاخه هایِ مرده و یا نا‌سالم را از درخت جدا کنید.
• مناطقی را که در آن رشدِ شاخه‌ها بسیار زیاد است را نیز هرس کنید.
  این کار به رسیدنِ نور خورشید و جریان یافتنِ هوا به کلِ قسمت هایِ درخت کمک کرده و به سلامت و رشدِ عمومیِ آن کمک می‌کند. شما همچنین می‌توانید شاخه‌ها را به منظورِ شکل دهی به درختان هرس کنید.

نکته: هنگامِ هرس کردن به یاد داشته باشید که میوه‌ها بر رویِ چوبِ سالِ دوم رشد می‌کنند. بنابراین در سال هایِ اولیۀ عمرِ درختتان آن را به صورتِ مختصر و سبک هرس کنید تا محصول دهیِ آن را به حداکثر برسد.