همه چیز درباره انگور

دراین مقاله ابتدا به گیاهشناسی، اکولوژی (آب و هوا – آبیاری – خاک)، شیوه های کاشت درخت انگور و شرایط خاک برای رشد آن می پردازیم . در ادامه شیوه تکثیر، نحوه آبیاری، کوددهی و هرس درخت تاک ( درخت انگور) را مرور می‌کنیم. در نهایت نیز به نگهداری از درخت انگور قبل از شروع باردهی، مرحله برداشت انگور، آفات و بیماری‌های درخت انگور، اقدامات مهم برای ثمردهی مطلوب درخت انگور و مبارزه با علف‌های هرز در باغات انگور می پردازیم. برای مطالعه این مقاله جامع با ما همراه باشید. در انتها اگر دیدگاه یا سوالی داشتید ، برای همفکری و انتقال تجربه مطرح بفرمایید.

گیاهشناسی درخت انگور:

انگور درختچه‌ای بالا رونده است که درازای آن به ۱۰ الی ۱۵ متر می‌رسد و به سهولت از موانع و درختان مجاور بالا می‌رود.

درخت انگور گیاهی بسیار قدیمی و موطن اصلی آن، ایران و آسیای صغیر است و به صورت وحشی و نیمه وحشی در این مناطق رشد می‌یابد.

واریته‌های انگور از لحاظ رنگ حبه‌ها به چهار دسته تقسیم می‌شوند که عبارتند از:انگور‌های سبز، انگور‌های قرمز، انگور‌های سیاه، انگور‌های زرد

مهمترین محصولاتی که از انگور به دست می‌آید: انگور مجلسی، کشمش، آب انگور، سرکه، شیره انگور و …

---

اکولوژی درخت انگور

آب و هوا :

انگور‌های زودرس برای تولید محصول بهتر به آب و هوای نسبتاً ملایم تابستان و کشت در شیب‌های جنوبی نیاز دارند.

بیشتر گونه‌های آن در مقابل سرمای زمستان به خوبی مقاومت می‌کنند.

برای انگور فصل بهار و تابستان گرم با اهمیت است ولی سرمای شدید زمستانی تاثیری ندارد.

در بهار وقتی رشد خود را شروع می کند که هوا از ۱۰+ درجه سانتیگراد بالاتر رود. باد‌های شدید بیشتر از سرما می توانند به انگور صدمه بزنند.

آبیاری:

مقدار آب لازم برای آبیاری درختان انگور، با گرما تغییر می‌کند. مثلاً یک منطقه سردسیر که تابستان‌های گرم داشته باشد به حدود ۵۰۰ میلی لیتر آب نیاز دارد.

هر چه هوای منطقه گرم­‌تر باشد به آب بیشتری نیاز دارد. ریشه‌های انگور در خاک‌های مختلف تا عمق‌های متفاوت نفوذ می‌کنند.

به عنوان مثال در خاک‌های سنگین رسی حداکثر تا ۹۰ سانتی متر، در خاک‌های متوسط رسی شنی تا 3.5 متر، و در خاک‌های سبک تقریبا شنی حتی تا عمق ۶ متر و بیشتر نفوذ می‌کنند.

در خاک‌های کم عمق و نسبتاً رسی باید دفعات آبیاری را بیشتر کرد، چراکه معمولا آب در نزدیکی‌های سطح خاک باقی‌مانده و به سرعت تبخیر می‌شود.

خاک:

خاک‌ اسیدی یا دارای نمک زیاد، برای کاشت انگور مناسب نیست.

مناسب‌ترین خاک، خاک‌های سبک و عمیق شنی رسی است که مقداری هم آهک داشته و آب را به راحتی از خود عبور دهد.

مقدار محصول درخت انگور در درجه اول به کودشیمیایی، هوموس، شخم، آبیاری، زهکشی و تکان دادن زمین از عمق زیاد (مثلاً ۵۰ سانتی متر یا عمیق تر) به کمک Soussoleuse قبل از کاشت نهال و پس از به بار نشستن آن با سمپاشی، کود‌دهی و هرس‌های صحیح و به موقع بستگی دارد.

عوامل دیگری که در درجه دوم اهمیت روی مقدار محصول اثر می‌گذارند عبارتند از:

• رنگ خاک (هر چه تیره‌تر جذب نور خورشید بیشتر)
• عمق خاک
• مقدار آهک
• همچنین pH خاک

---

کاشت درخت انگور

سادگی کاشت انگور آن را به درختی تبدیل کرده است که هر جایی می توان دید. به همین سبب پراکندگی و سطح زیر کشت درخت انگور در ایران خیلی زیاد است.

اگر شما هم از افرادی هستید که قصد تاسیس باغ انگور دارند و یا اینکه باغدار هستید این مقاله جامع می‌تواند به شما کمک بسزایی در امر مدیریت و یا تاسیس باغ نماید، پس با ما همراه باشید.

ایران یکی از کشورهای عمده­ در تولید کشمش است و از نظر میزان تولید بعد از کشورهای آمریکا و ترکیه قرار دارد.

مهمترین استان های تولید کننده انگور عبارتند از:

• خراسان
• فارس
• قزوین
• آذربایجان شرقی 
• آذربایجان غربی.

درخت انگور به ۲ تا ۳ ماه سرمای زمستانی، دمایی بین ۷ تا ۱۰ درجه سانتیگراد نیاز دارد.

انگور در برابر سرما مقاوم است و می‌تواند در زمستان تا دمای ۱۸- درجه سانتیگراد را تحمل کند ولی دمای پایین تر از این مقدار باعث خشک شدن شاخه انگور می‌شود.

ریزش باران در تابستان باعث پوسیدگی آن می‌شود به این ترتیب منطقه می‌بایست فاقد باران‌های تابستان به ویژه در ماه‌های خرداد ، تیر و مرداد باشد.

درخت انگور می‌تواند در اغلب خاک‌ها رشد کرده و محصول بدهد.

شرایط کاشت آن با وضعیت آب و هوایی ایران بسیار سازگار بوده و پرورش و نگهداری از این گیاه در کشور ما بسیار رایج است.

بسیاری نیز علاقه دارند که این درخت زیبا و میوه های پرخاصیت آن را در باغ و باغچه های محل سکونت خود پرورش دهند.

---

شیوه های کاشت درخت انگور:

کاشت قلمه انگور در محل اصلی:

این شیوه کاشت رواج بسیار اندکی دارد. برای انجام این کار معمولاً‌ از ارقامی استفاده می‌شود که قلمه آنها به آسانی ریشه می‌دهد.

در بعضی از کشورهای موخیز و همچنین ایران، ‌از این روش فقط برای ایجاد باغات انگور به صورت دیم استفاده می‌شود.

---

مشاهده قلمه ارقام انگور

---

کاشت قلمه انگور در خزانه:

در بیشتر موارد، قلمه ها را برای ریشه‌دار شدن، در خزانه می‌کارند.

این روش برای ارقامی مفید است که قلمه­‌هایشان به سختی ریشه می‌دهند.

برای انجام این روش ابتدا زمین را از طریق شخم عمیق، نرم و آماده ساخته و سپس شیارهایی موازی به عمق 20 تا 30 سانتی متر متناسب با طول قلمه و فاصله 40 تا 50 سانتی متر از یکدیگر حفر می‌کنند.

پس از آن قلمه‌ها را بطور مرتب و به فاصله 5 سانتیمتر از یکدیگر،‌ پای دیواره شمالی شیار به نحوی پهلوی هم قرار می‌دهند که 1 یا 2 جوانه انتهایی قلمه‌ها خارج از خاک قرار گیرد.

قلمه‌ها به مدت یک سال در خزانه باقی می‌مانند و در پایان سال اول رشد، یعنی در پاییز همان سال یا اوایل سال دوم و پیش از شروع فعالیت حیاتی گیاهان، قلمه‌های ریشه دار شده را در خزانه دوم (خزانه انتظار)‌ کشت می‌کنند.

در این خزانه قلمه‌ها را بر روی ردیف‌هایی به فاصله 75 سانتی متر از یکدیگر و با فواصل 45 تا 50 سانتی متر بین هر بوته می‌کارند.

لازم است بدانید در مواردی که در سال اول کاشت،‌ رشد شاخه های جوان بر روی قلمه و مقدار ریشه ایجاد شده در همان سال به اندازه کافی باشد، می توان قلمه‌ها را از خزانه اول مستقیماً به محل اصلی انتقال داد.

پس از کاشت قلمه در خزانه و یا در محل اصلی، بایستی مراقب بود که در آبیاری قلمه‌ها کوتاهی نشود و پس از هر آبیاری، زمین سله شکنی و وجین گردد.

پرورش درخت انگور با استفاده از نهال:

برای کاشت درخت انگور با این روش، باید نهال مناسبی را از مراکز معتبر باغبانی تهیه کنید. این نهال از نوعی انتخاب می‌شود که سریع‌تر به ریشه‌زایی برسد.

از عوامل مهم در پرورش و کاشت درخت انگور، فضای کافی برای شاخ و برگ آن است.

در هر محیطی که اقدام به پرورش درخت انگور می‌کنید، باید از فضای در اختیار گرفته شده مطمئن شوید.

وضعیت آب و هوای ایران باعث شده تا درخت انگور در بسیاری از مناطق به عنوان محصول اصلی عرضه و تولید شود.

از نظر اقتصادی کشت محصولی که بیشترین سازگاری را با محیط و خاک دارد، باعث می‌شود تا کمتر دچار زحمت و دردسر شوید.

کاشت درخت انگور در باغ و باغچه منزل امکان پذیر است. قبل از اقدام به این کاشت، باید فضای رشد انگور را فراهم کنید.

---

مراحل کاشت

کشت درخت انگور در شرایط اعتدال انجام می‌گیرد که این شرایط در فصل بهار و اوایل تابستان وجود دارد.

خاک کشتی درخت انگور باید مغذی باشد و حاصلخیزی لازم را برای درخت مو به همراه داشته باشد.

گودال­‌هایی که نهال‌ها در آن کاشته می‌شوند را به اندازه ۵۰×۵۰×۵۰ سانتی متر حفر و داخل آن‌ها مقداری کمپوست کهنه و فسفر و آهک می‌ریزند.

---

مشاهده و خرید نهال ارقام انگور

---

این مواد برای رشد نهال‌ها مفید هستند ولی نباید در مصرف آن‌ها زیاده روی کرد چراکه نهال‌ها صدمه دیده و ریشه‌هایشان می­‌سوزد.

نهال آماده شده باید به گونه‌ای در خاک کاشته شود که نوک جوانه‌اش به اندازه پنج سانتی متر از خاک بیرون باشد.

قسمت بالایی نهال کشت شده باید به اندازه یک سانتی متر بریده شود.

برای تثبیت درخت انگور، باید خاک‌های اطراف آن را با فشار پا محکم کنید.

بعد از تثبیت سازی، آبیاری را انجام دهید.

این درخت همه ساله باید از کود کافی برخوردار باشد و این کوددهی بایستی در اطراف ریشه صورت پذیرد.

با اتمام سرمای بهاره، نهال انگور را از قسمت بالای جوانه سوم برش دهید. بدین شکل هر نهال دارای سه جوانه خواهد شد.

بعد از رویش کامل در فصل بهار و تابستان، جوانه ای که به اندازه ۲۰ سانتی متر رسیده است را نگه می‌دارند و دو جوانه دیگر را از قسمت تحتانی هرس می‌کنند.

در انتهای پاییز، شاخه اصلی با ۶ جوانه رویت می‌شود و هر کدام از شاخه‌های دیگر باید فقط دو جوانه داشته باشند.

هرس درخت انگور باید به همین شیوه در هر سال تکرار گردد تا شاخه اصلی به میزان قابل توجهی رشد پیدا کند.

نهال خریداری شده بایستی پیش از کاشت به مدت ۲۴ ساعت داخل آب قرار گیرد.

انگور در کدام خاک ها رشد می کند؟

همانطور که در ابتدای مقاله گفته شد انگور می‌تواند در اغلب خاک‌ها رشد کرده و محصول بدهد و حساسیت مخصوصی نداشته و اغلب محدودیت­‌های معمولی خاک نظیر قلیایی و شوری نسبی را به خوبی تحمل می کند.

همچنین در برابر آهک خاک حساس نبوده و حتی در خاک­‌هایی که بیش از ۵۰ درصد آهک دارند به خوبی رشد می کند.

اما تا حد امکان باید از خاک‌های سنگین فاقد زهکشی و خاک‌های همراه با نمک فراوان پرهیز نمود.

خاک‌های عمیق با زهکشی خوب برای رشد انگور بسیار مناسب هستند .

روش‌های متداول کاشت انگور به صورت جوی پشته‌ایی و غرقابی است.

ابتدا در اسفند ماه زمین را شخم زده و با نهرکن یا بیل مکانیکی جوی به عمق ۸۰ سانتی متر تا یک و نیم متر تهیه می‌کنند.

در روش جوی پشته‌­ایی گودال­‌هایی را به فاصله­‌ی یک و نیم متر از دو طرف پشته جهت غرس نهال آماده می‌کنند.

برای کاشت بوته مو ابتدا قلمه‌هایی از آن را در فصل بهار، قبل از جوانه زدن در جایی به عنوان مخزن می‌کارند. در بهار آینده که داری ریشه شد با احتیاط از مخزن بیرون می‌آورند و آن را در گودال‌هایی که در آن مخلوطی از کود حیوانی و یا ماسه بادی و مقداری کود شیمیایی فسفات و پتاس قرار دارد می کارند.

توجه نمایید که استفاده از کود‌های گفته شده مناسب برای خاک‌هایی با درصد پایین مواد معدنی و ضعیف است و اگر زمین مورد کاشت قبلا باغ بوده، یا در حال حاضر باغ است و یا مقدار مناسبی کود دارد، نیازی به کوددهی نیست.

همچنین توجه داشته باشید که استفاده از کود‌ها جنبه تشویقی برای رشد بیشتر گیاه دارد.

بهترین مکان برای کاشت ابتدایی مو (قلمه های انگور‌)، مخزن یا خزانه است.

---

تکثیر درخت انگور

ازدیاد مو به دو طریق امکان پذیر است:

الف) ازدیاد غیر جنسی:

روش قلمه زدن:

هر گاه در پائیز خواستیم قلمه بزنیم، از شاخه‌های سال جاری که مقداری هم شاخه دو ساله داشته باشد استفاده می‌کنیم. قسمت دو ساله را در انگور کاری “کلید” می‌نامند.

طول قلمه‌ها را ۶۰ تا ۸۰ سانتی متر در نظر گرفته، بعد از بریدن در پائیز آن‌ها را در زیر ماسه‌های نرم، مرطوب و نسبتاً سرد، تا بهار نگه می‌دارند.

در بهار و زمان درخت کاری آن‌ها را ابتدا به مدت ۴۸ ساعت در داخل آب می‌خوابانند به طوری که در آب کاملاً غرق باشند آنگاه آن‌ها را می‌کارند.

قلمه‌ها را می‌توان در آذر یا دی ماه هم گرفته، در سرمای چهار درجه و هوای مرطوب تا بهار نگه داشت و با گرم شدن هوا پس از بیرون آوردن از سردخانه آن‌ها را کاشت.

اگر در بهار بخواهند قلمه بگیرند باید از شاخه‌های یک ساله استفاده کنند که همراه چند سانتیمتر از شاخه دو ساله (کلید) است.

خواباندن:

شاخه‌های دراز یک­ساله و یا امساله را در پائیز زیر خاک فرو می‌کنند و به آن­ها فرصت می‌دهند که ریشه دوانی کند و حتی هر جوانه‌اش به گیاه تازه‌ای تبدیل شود.

همیشه قوی­ ترین شاخه‌های یکساله را انتخاب می‌کنند.

روش خوابانیدن بهترین نتیجه را می‌دهد و همچنین گیاه تولید شده زودتر به بار می‌نشیند.

پیوند:

در درخت انگور از پیوند اسکنه‌ای استفاده می‌شود و زمان آن فصل پائیز است.

برای این کار، درخت انگور پیر و فرتوت را از نزدیکی خاک می‌برند.

در مقطع آن شکافی ایجاد می‌کنند و جوانه یا پیوندک انگور مرغوب را در شکاف قرار می‌دهند.

این عمل در انواع انگور وحشی و غیر مرغوب نیز صورت می‌گیرد.

ازدیاد به وسیله جوانه:

یک جوانه را که خوب رشد کرده با یک الی دو سانتی متر چوب در سمت راست و چپ آن می‌برند.

آن را در داخل خاک یک گلدان افقی گذاشته و فشار می‌دهند، بطوریکه داخل خاک فرو رفته و تنها جوانه از خاک بیرون باشد.

گلدان را باید در اطاق یا محیط گرم گذاشت چراکه جوانه برای رشد به خاک گرم احتیاج دارد.

ب) ازدیاد جنسی:

ازدیاد به وسیله بذر: این روش زیاد معمول نیست و بیشتر برای ایجاد واریته‌های تازه انگور استفاده می‌شود.

---

نحوه آبیاری

درخت انگور از خرداد ماه تا آخر شهریور و در نهایت تا اواسط مهرماه نیاز به آبیاری دارد.

در شیوه کاشت جوی و پشته‌ای هر درخت انگور تقریباً به صد لیتر آب در هفته نیاز دارد.

بعد از کاشت درخت انگور مهم­ترین نکته، آبیاری صحیح و به موقع نهال جوان است.

این نهال در فصل زمستان که بارندگی زیاد است نیاز به آبیاری زیادی ندارد و در صورت شرایط مناسب باغ، هر دو هفته یک بار آبیاری برای رشد آن کفایت می‌کند.

اما در فصل تابستان به دلیل خشکی هوا و گرمای زیاد هفته‌ای دو الی سه مرتبه آبیاری برای رشد بیشتر این گیاه بسیار لازم است.

---

کود دهی درخت انگور:

ازت:

برای کوددهی باغ‌های انگور از اوره استفاده می‌شود که می‌توان آن را به عنوان کود‌برگی با غلظت یک درصد هم اضافه کرد.

زیاده روی در استفاده از کود‌های ازته اثرات منفی در رشد گیاه دارد که مهم‌­ترین آن‌ها رشد بیش از حد، بهم زدن رشد طبیعی گل‌ها و در نتیجه کم شدن محصول است.

پتاسیم:

برای ساختن ساختمان برگ‌ها، چوبی و سخت شدن شاخه‌ها به ویژه ساقه‌ها و همچنین برای رسیدن خوشه‌های انگور لازم است.

منیزیم:

یکی از کود‌های اصلی مورد نیاز است.

وجودش در برگ‌ها برای ساختن کلروفیل و در نتیجه جذب Co2 از هوا و تبدیل آن به قند ضروری است و معمولاً به صورت سولفات منیزیم به زمین داده می‌شود که به راحتی در آب قابل حل باشد.

کلسیم:

از کود‌هایی است که انگور شدیداً به آن وابسته است و بایستی همه ساله به مقدار لازم اضافه کرد.

---

هرس درخت انگور:

به منظور تربیت مناسب بوته­‌ی انگور به طرف پشته از سال سوم به بعد اقدام به هرس بوته‌ها می کنند.

این کار در زمستان زمانی که دمای محیط بیش از پنج درجه باشد یا در بهار پس از بیدار شدن بوته‌ها از خواب زمستانی (زمانی که بوته‌ها تازه شروع به جوانه زدن می‌کنند)، انجام می‌گیرد.

زمانی که طول شاخه‌های درخت انگور بیش از حد باشد از قدرت ریشه‌ها برای رسانیدن مواد غذایی کاسته می‌شود؛ لذا هرس سالیانه برای جلوگیری از طویل شدن بیش از اندازه درخت ضرورت دارد.

مهمترین هرس‌های درخت انگور عبارتند از:

۱- هرس پائیزی:

مستقیماً پس از برداشت میوه‌ها در پاییز صورت می‌گیرد و در آن شاخه‌هایی را که میوه داده­‌اند کوتاه می‌کنند.

2- هرس اصلی:

مهم­‌ترین هرس برای تمام درخت انگور به ویژه برای شاخه اصلی که ادامه دهنده تنه درخت است، هرس اصلی می‌باشد.

در این هرس از آن مقداری که تنه امسال در روی شاخه اصلی رشد کرده پنج تا شش و حداکثر هشت جوانه را باقی گذاشته، بقیه را می‌برند.

در مورد شاخه‌های جانبی که خوب رشد کرده­‌اند هم، برای آن مقدار که امسال رشد کرده دو یا سه جوانه برای هر شاخه باقی گذاشته و بقیه را هرس می‌کنند.

تنها همین جوانه‌های باقیمانده روی تنه اصلی و شاخه‌های فرعی هستند که در بهار آینده رشد کرده و میوه می‌دهند.

بهترین زمان هرس اصلی آذر، دی و بهمن است مشروط بر اینکه در زمان انجام آن، هوای منطقه از هشت درجه زیر صفر گرم‌تر باشد.

در هرس زمستانی درختان انگور بر خلاف هرس در سایر درختان میوه، شاخه‌ها را بلافاصله از بالای جوانه نمی‌برند بلکه حدود دو سانتی متر بالای جوانه را هم باقی می‌گذارند.

در غیر اینصورت بالاترین جوانه خشک می‌شود.

۳- هرس فرم دادن:

تنها در نهال‌هایی که تازه کاشته شده‌اند در سال‌های اول و دوم انجام می‌گیرد؛ لذا در بهار برای نهال، تنها سه جوانه باقی می‌گذارند.

پس رشد جوانه‌ها و رسیدن طول یکی از شاخه‌ها به ۲۰ سانتی متر، آن­‌ را به عنوان تنه اصلی پذیرفته و شاخه‌های دیگر را ته‌بر می‌کنند.

در صورت لزوم سال بعد نیز به شاخه اصلی اجازه رشد داده و شاخه‌های جانبی که در ارتفاع کمتر از ۵۰ سانتی متر رشد کرده‌اند را قطع می‌کنند.

بدین وسیله درختان انگوری به ارتفاع 1.5 تا ۲ متر ایجاد می‌کنند.

۴- هرس برگ‌ها:

این هرس فقط در درختان انگور کوتاه قد (1.5 تا ۲ متر ارتفاع) و در اواخر فصل بهار صورت می‌گیرد.

در این هرس تنها برگ‌های زیادی که مانع تابش مستقیم نور خورشید به خوشه‌های انگور قسمت میانی تاج درخت می‌شوند را با دست چیده و دور می‌اندازند.

این هرس معمولاً در درختانی که میوه­‌هایشان به عنوان خوراکی مصرف می‌شود انجام می‌گیرد.

5- هرس میوه:

در اردیبهشت ماه یعنی زمانی که خوشه‌ها با چشم قابل دیدن می‌شوند باید مقداری از خوشه‌های درخت انگوری که تعداد خوشه‌های زیاد داشته و با وضع و قدرت درخت متناسب نمی‌باشند را چید و دور انداخت تا بقیه خوشه‌ها از نظر غذایی کمبود نداشته و مرغوب شوند.

---

نگهداری از درخت انگور قبل از شروع باردهی

قبل از فصل باردهی درخت انگور باید نکاتی را رعایت نمایید تا محصول بهتری از گیاه دریافت کنید مانند:

• شخم زدن شیار­ها
• پخش کردن کود مرغوب در سطح خاک
• سم پاشی برای از بین بردن آفت‌ها
• برچیدن علف‌های هرز

---

مرحله برداشت انگور:

مهم ترین عامل در رسیدن حبه­‌ی انگور مقدار دما است.

تابش آفتاب و میزان مناسب دما باعث بالا رفتن کیفیت انگور می‌شود.

تولید محصول انگور از سال سوم عمر نهال شروع می‌شود.

زمان برداشت انگور بسته به نوع خاک، دمای هوا و میزان آب از نیمه‌­ی دوم شهریور ماه شروع و تا نیمه­‌ی اول مهر ماه ادامه دارد.

اگر برداشت انگور جهت تولید کشمش باشد از ۱۵ شهریور ماه اقدام به برداشت این محصول می‌کنند.

برداشت انگور به وسیله­‌ی نیروی انسانی انجام می‌شود. در باغ‌های مرغوب و در بهترین شرایط میزان برداشت انگور ۵۰ تن در هکتار است که هر درخت ممکن است تا ۲۰۰ کیلو‌گرم انگور بدهد.

این سناریو در اکثر نقاط ایران صحیح است اما بعضی نقاط و رقم‌های خاص انگور از این آمار مستثنی می‌باشند.

هنگام چیدن باید سعی شود که خوشه‌ها را از محل چسبیدن به شاخه‌ها جدا کرده و برای این کار از قیچی استفاده شود تا حبه‌ها له نشوند.

تنها باید خوشه‌های رسیده را چید و چیدن خوشه‌های نارس را به نوبت‌های بعد واگذار نمود.

چون بعضی واریته‌ها همه خوشه‌هایشان در آن واحد نمی‌رسند و ضرورت دارد که انگور‌های این واریته در دو، سه و یا حتی چهار نوبت چیده شوند.

البته این امر به نفع باغبان است، چرا که زمان بیشتری برای کار و فروش محصول دارد و به کارگر کمتری نیاز دارد.

مهم­‌تر آنکه پس از چیدن مقداری محصول تمام شیره گیاه صرف رشد و رساندن بقیه انگور‌هایی می‌شود که هنوز به درخت آویزان هستند.

---

آفات مهم انگور

 از مهمترین آفات انگور می توان به زنجره مو، زنجرک مو و خوشه خوار انگور اشاره کرد.

همچنین درخت انگور ممکن است دچار بیماری‌هایی شود که از مهترین آنها می توان موارد زیر را ذکر کرد:

• بیماری سفیدک دروغین یا داخلی مو
• بیماری پوسیدگی سفید ریشه ی مو
• بیماری سفیدک سطحی یا حقیقی مو که شایع ترین بیماری بوته‌ی انگور است و عامل آن گونه‌ای از قارچ ها به نام ترپازول­ها است.
• جهت مبارزه با این نوع بیماری گوگرد جامد را به شکل پودر روی برگ‌ها می پاشند
• همچنین برای این کار از قارچ کش آبی توپاس استفاده می‌کنند. این عمل سه بار در تابستان به فاصله­‌ی یک ماه انجام می شود.

---

اقدامات مهم برای ثمردهی مطلوب:

• بعد از سال اول باید هرس گردد که این هرس به رشد و ثمردهی زودتر درخت منجر می‌شود.
• آبیاری به اندازه لازم و به موقع برای پرورش درخت انگور انجام گیرد.
• برای بسترسازی کاشت درخت انگور زمین شخم زده شود چون بافت نرمی از خاک را برای درخت ایجاد می‌کند.
• برای دور کردن آفات از درخت انگور از آفت کش‌ها استفاده شود.
• از کود مرغوب استفاده شود که در مرحله کاشت باید به طور یک دست با خاک مخلوط گردد.
• جهت رشد و توسعه ریشه‌های درخت انگور، علف‌های هرز وجین گردند.

---

مبارزه با علف‌های هرز در باغات

جهت مبارزه با علف‌های هرز، تاکستان را در فروردین ماه هر سال درست زمانی که علف‌های هرز شروع به جوانه زدن می‌کنند، بیل می‌زنند تا این علف‌ها را از بین ببرند و این عمل توسط نیروی انسانی زیادی انجام می‌گیرد.

با توجه به مکانیزه شدن باغات در نقاط مختلف ایران اگر در ابتدای کار درختان به صورت منظم و با برنامه ریزی کاشته شوند؛این فرآیند توسط ابزار‌هایی نظیر تراکتور و تیلر انجام خواهد شد.

منابع: کتاب اصول باغبانی، سایت راسخون، تک فارس

---

مشاهد سایر مطالب سایت

مشاهده نهال ارقام انگور

---